Postępowanie scaleniowe w Padwi Narodowej trwało w latach 2005 – 2007 a do dnia dzisiejszego z punktu widzenia administracyjnego nie zostało ono zakończone. W chwili obecnej sprawa jest ponownie po wydaniu wyroku przez WSA w Rzeszowie.

Na skargi złożone przez kilkunastu uczestników scalenia niezgadzających się z decyzją scaleniową Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wydał w dniu 29 grudnia 2017 roku wyrok, w którym uchylił decyzję scaleniową starosty powiatu mieleckiego z dnia 26 kwietnia 2016 r. oraz stwierdził nieważność postanowienia starosty powiatu mieleckiego z 28 lutego 2007 r.

Sąd stwierdził, że zasadniczą wadą decyzji scaleniowej jest niedozwolone poszerzenie obszaru granic scalenia na mocy ostatecznego postanowienia Starosty Andrzeja Chrabąszcza z 28 lutego 2007 r. wydanego bez podstawy prawnej (należy pamiętać, że kwestia ta nie była przedmiotem analizy przed wydaniem decyzji scaleniowej w 2016 r., ponieważ WSA w wyroku z 2014 r. w ogóle jej nie podnosił, a tylko określił jakie czynności powinny być jeszcze wykonane w zakresie scalenia).

Na mocy tego postanowienia z 2007 r. Starosta Chrabąszcz postanowił poszerzyć obszar prowadzonego postępowania o tereny Gmin Baranów Sandomierski, Gawłuszowice oraz Padew Narodowa (poza wieś Padew). W rezultacie w procesie scalenia znalazły się grunty, których nie obejmowało pierwotne postanowienie wydane przez Starostę Józefa Smacznego o wszczęciu postępowania scaleniowego z 20 maja 2005 r. Starosta Chrabąszcz po wszczęciu postanowienia scaleniowego nie miał prawnej kompetencji do modyfikacji granic i powierzchni obszaru scalenia zarówno na wniosek jak i z urzędu. Postanowienie z 2007 r. zostało wydane przez Starostę Chrabąszcza bez podstawy prawnej, bowiem możliwości poszerzenia obszaru scalenia nie przewidują obowiązujące regulacje prawne i to postanowienie było nieważne z chwilą jego wydania. Kwestia ta jest kluczowa dla całego postępowania scaleniowego i stanowi obecnie przedmiot analizy prawnej po kątem dalszych czynności w sprawie scaleniowej.

Sąd nie doszukał się przyczyn kwestionowanych przez osoby składające skargi dotyczących legalności scalenia. Decyzja scaleniowa z 26 kwietnia 2016 r. zatwierdzająca projekt scalenia została odczytana na zebraniu ogólnym 24 maja 2016 r. w Padwi Narodowej, wyłożona do wglądu na okres 14 dni w lokalach urzędów gmin, na terenie których prowadzone było scalenie; uczestnicy postępowania mieli możliwość czynnego udziału w prowadzonym postępowaniu o wszystkich istotnych działaniach byli zawiadamiani, w sprawach budzących wątpliwości starostwo udzielało wielokrotnie wyjaśnień.

Sąd stwierdził że część zmian do projektu scalenia wprowadzonych w 2016 r. nie spełniło administracyjnych wymogów informacyjnych (względem działki dwóch uczestniczek). Starostwo zapewniło wypowiedzenie się zainteresowanym osobom przed dokonaniem zmian okazując im zmiany w projekcie w siedzibie starostwa a nie na gruncie przez co sąd uznał, że zainteresowani nie mogli wnieść pisemnych zastrzeżeń do projektu zmian. Sąd uznał, że te działania nie wypełniają obowiązków informacyjnych wskazanych w ustawie scaleniowej. W tej kwestii został popełniony błąd procesowy, który może zostać naprawiony.

Przypominamy, że decyzja scaleniowa wydana w 2016 r. dotyczy całego obszaru scalenia w miejscowości Padew Narodowa (nie ma możliwości uchylenia części decyzji a pozostawienia w mocy pozostałej części) mimo, że starostwo wówczas – zgodnie z wyrokiem WSA z 2014 r. – wykonywało jedynie zalecenia dotyczące ponownego dokonania czynności administracyjnych na obszarze kilku działek. Nie był dokonywany cały proces scalenia, a jedynie czynności, w których uchybienia pierwotnym postępowaniu scaleniowym dopatrzył się WSA w wyroku wydanym w 2014 r.